Πανάκριβη… αναγκαιότητα αποτελεί για τον Ελληνα η στέγασή του, καθώς κατά μέσο όρο ξοδεύει ακόμη και το μισό καθαρό εισόδημά του. Ενοίκιο, ρεύμα, νερό, θέρμανση, δόση δανείου και άλλα έξοδα που συνδέονται με την κατοικία ανεβάζουν στα ύψη το κόστος ζωής, παρά την κρίση των τελευταίων ετών.Σύμφωνα με έρευνα του κτηματομεσιτικού δίκτυο RE/MAX Europe.
Συγκεκριμένα, έξι στους δέκα κατοίκους της Ελλάδας δαπανούν το 40% έως και 90% του μηνιαίου εισοδήματός τους για την κάλυψη των στεγαστικών τους αναγκών, 10 ποσοστιαίες μονάδες, δηλαδή, υψηλότερα σε σύγκριση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολίτες. Μάλιστα, κατά μέσο όρο η μηνιαία δαπάνη στέγασης ανέρχεται στο 50% του μηνιαίου εισοδήματος νοικοκυριών και μεμονωμένων ατόμων. Οι Ευρωπαίοι ξοδεύουν το 40% του εισοδήματός τους για την κατοικία τους, ενώ υποστηρίζουν ότι το κόστος συντήρησης ενός σπιτιού γίνεται όλο και πιο ακριβό.
Αντίστοιχα υψηλές δαπάνες για κάλυψη στεγαστικών αναγκών σε σύγκριση με την Ελλάδα καταγράφονται στην Ολλανδία και την Ισπανία. Αντίθετα, στην Ελβετία, στη Γαλλία αλλά και τη γειτονική Τουρκία το κόστος στέγασης σε σχέση με το μηνιαίο εισόδημα είναι πολύ χαμηλότερο σε σύγκριση με το αντίστοιχο της Ελλάδας. Για τις παραπάνω χώρες το κόστος στέγασης κυμαίνεται στο 30% – 32% του μηνιαίου εισοδήματος.
Σημαντικό είναι επίσης το στοιχείο ότι οι κάτοικοι στην Ελλάδα μετακομίζουν κατά μέσο όρο τρεις έως πέντε φορές στη ζωή τους, διαμένουν σε ιδιόκτητη κατοικία σε ποσοστό περίπου 70%, προτιμούν τις πόλεις από τις αγροτικές περιοχές. Μόνο το 3,2% των ερωτηθέντων έχει μετακομίσει κατά τη διάρκεια της ζωής του περισσότερες από δέκα φορές, είτε σε άλλη μονοκατοικία ή μεζονέτα είτε σε άλλο διαμέρισμα. Το 23,2% άλλαξε χώρο διαμονής τέσσερις με πέντε φορές, ενώ το 7,6% δεν έχει προχωρήσει ποτέ σε κάποια μετακόμιση – μετακίνηση.
Από την έρευνα προκύπτει εύλογα ότι με μεγαλύτερη ευκολία μετακομίζουν όσοι είναι στο ενοίκιο παρά όσοι είναι ιδιοκτήτες. Οι τελευταίοι κατά μέσο όρο δηλώνουν ότι κατά τη διάρκεια της ζωής τους έχουν μετακομίσει τρεις φορές.
Αστυφιλία
Η πλειοψηφία των Ελλήνων εξακολουθεί να επιλέγει τα μεγάλα αστικά κέντρα για να ζήσει, ενώ περίπου ένας στους πέντε διαμένει στο πατρικό σπίτι με τους γονείς του. Την ίδια στιγμή, μόλις το 8,8% των πολιτών στην Ελλάδα δηλώνει στην έρευνα ότι ζει μόνος του (το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη είναι σχεδόν διπλάσιο -15%). Το 56% των ερωτηθέντων ζει με τον ή τη σύντροφό τους. Αντίθετα, πολύ μικρός είναι ο αριθμός εκείνων που ζουν με φίλους ή άλλους συγγενείς.
Μεταξύ αυτών που ζουν με τον σύντροφό τους το 53% έχει επιλέξει να μένει σε πόλεις, ενώ ένα 10% στα προάστια. Το 25% ζει σε κωμοπόλεις και μόνο το 12% σε αγροτικές περιοχές. Όσοι ζουν μόνοι τους προτιμούν τις πόλεις σε ποσοστό 64% και τα προάστια σε ποσοστό 7%, ενώ σε κωμοπόλεις και αγροτικές περιοχές ζει το 18% και το 11% των ερωτηθέντων αντίστοιχα. Και εκείνοι όμως που ζουν με τους γονείς τους μένουν σε πόλεις σε ποσοστό 66%. Το 37% των ερωτηθέντων απαντά θετικά στο ερώτημα αν είναι ακριβό το κόστος ζωής και ένας στους τέσσερις προβλέπει αύξησή του, παρά το γεγονός ότι τα εισοδήματα και οι μισθοί έχουν συρρικνωθεί δραματικά. Αντίθετα, σε χώρες όπως η Ελβετία και η Φινλανδία, οι απαντήσεις των κατοίκων τους για το αν είναι ακριβό το κόστος ζωής ή όχι το 66% και 62% αντίστοιχα απάντησαν θετικά.
Στην Ελλάδα, τέσσερις στους δέκα εκτιμούν ότι το κόστος ζωής δεν είναι ούτε ακριβό ούτε φθηνό, τείνοντας όμως προς το φθηνό. Επίσης, το 23% των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ της άποψης που θέλει το εν λόγω κόστος να εκτοξεύεται στο άμεσο μέλλον σε υψηλότερα επίπεδα.
Ωστόσο, όταν ζητήθηκε να γίνει μία πρόβλεψη για το κόστος ζωής από ιδιοκτήτες μονοκατοικίας ή μεζονέτας, το ποσοστό αυτών που προέβλεψαν αύξηση ήταν 28% και 18% όσοι μένουν σε διαμέρισμα (ιδιόκτητο ή ενοικιαζόμενο). Μόλις το 19% των κατοίκων των πόλεων προβλέπει ότι το κόστος ζωής ανεβαίνει, σε αντίθεση με των 33% εκείνων που ζουν σε αγροτικές περιοχές.
imerisia