«Αναθεματίζουν» τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, «πετροβολώντας» την ιδιωτική ασφάλιση
Eνώ το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας βουλιάζει εδώ και δύο δεκαετίες, τώρα που ο «κόμπος έφτασε στο χτένι» βλέπουμε διάφορους ειδικούς της κοινωνικής ασφάλισης να επανέρχονται με τον «μπαμπούλα» της ιδιωτικής ασφάλισης, για να «αναθεματίσουν» τις τομές που είναι αναγκαίες να επιβιώσει το σύστημα.
Κάτι βέβαια που δεν γίνεται για πρώτη φορά, αφού από το παρελθόν όταν γίνονταν παρεμβάσεις στο δημόσιο σύστημα ασφάλισης, πάντα έβγαζαν ως «μπαμπούλα» ότι, θα έρθουν οι ασφαλιστικές εταιρίες και θα χάσουμε τα πάντα.
Μάλιστα, όταν η ιδιωτική ασφάλιση στην Ελλάδα δεν έχει μέχρι σήμερα καμία ανάμειξη στο συνταξιοδοτικό σύστημα εκτός του καθαρά ιδιωτικού τρίτου πυλώνα . Το γιατί γινόταν αυτό είναι προφανές. Το δημόσιο σύστημα ασφάλισης ήταν και παραμένει άνισο με Πληβείους και Πατρικίους .
Στους Πατρικίους τα λεγόμενα ασφαλιστικά και μισθολογικά ρετιρέ (δημόσιο, τράπεζες, πρώην ΔΕΚΟ ) που είχαν και την μεγαλύτερη πίτα σε συντάξεις , παροχές και προνόμια στα όρια ηλικίας , με σαφώς λιγότερη συμμετοχή σε εισφορές και λιγότερα χρόνια δουλειάς .
Στους Πληβείους οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα και οι ελεύθεροι επαγγελματίες ( ΟΑΕΕ) να έχουν τις χαμηλότερες απολαβές σε συντάξεις , με ανύπαρκτη επικουρική ασφάλιση , με περισσότερα χρόνια δουλειάς (ανεργία που δεν είχαν οι προνομιούχοι των ρετιρέ ) ακόμα και για τις ελάχιστες συντάξεις, με τα ελάχιστα ένσημα.
Αφήνουμε εκτός τα θέματα της διαχείρισης και των διαχρονικών ευθυνών του κράτους στα ασφαλιστικά ταμεία για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι, το σύστημα έπασχε και θα πάσχει όσο δεν υπάρχει η ελάχιστη αναλογικότητα που απαιτείται να διατηρηθεί, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει και η αλληλεγγύη και η κρατική συμμετοχή διασφάλισης του συστήματος.
Επομένως, η ιδιωτική ασφάλιση, που θα μπορούσε να είναι συμπληρωματικά στο σύστημα από χρόνια, θα στήριζε ακριβώς αυτές τις κατηγορίες των αδυνάτων, που ήταν και οι «αιμοδότες» του συστήματος, για την προστασία των «κεκτημένων» των ισχυρών.
Τελικό συμπέρασμα είναι ότι πρέπει να πέσουν τα «ταμπού», να δουν την ιδιωτική ασφάλιση ως σύμμαχο για την επιβίωση του συστήματος και πάνω απ όλα των μελλοντικών συνταξιούχων.
asfalisinet