Υποχρεωτικά εξωδικαστικά οι ασφαλιστικές διαφορές στο αυτοκίνητο – Κόστος Αμοιβής
Στη διαδικασία της εξωδικαστικής επίλυσης παραπέμπονται πλέον σύμφωνα με το Νόμο 4512/2018 οι διαφορές σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις.
της Βίκυς Γερασίμου
Στόχος της νέας νομοθεσίας είναι να αποσυμφορηθεί το ελληνικό δικαστικό σύστημα και να καταστεί εφικτό να υπάρξει συμβιβασμός σε υποθέσεις που θα έκαναν χρόνια να επιλυθούν μέσα στις δικαστικές αίθουσες.
Ο νέος νόμος ψηφίστηκε το Γενάρη και έχει επιπτώσεις και στην ασφαλιστική αγορά καθώς έρχεται να ρυθμίσει και τις ασφαλιστικές διαφορές. Όπως ορίζεται πλέον ο δικαστής μπορεί να παραπέμπει με βάση την κρίση του τα εμπλεκόμενα μέρη σε μία υπόθεση στην διαδικασία της διαμεσολάβησης.
Στις διαφορές που υποχρεωτικά υπάγονται στη διαδικασία της διαμεσολάβησης εντάσσονται οι διαφορές που αφορούν απαιτήσεις αποζημίωσης οποιασδήποτε μορφής για ζημίες από αυτοκίνητο, ανάμεσα:
στους δικαιούχους ή τους διαδόχους τους και εκείνους που έχουν υποχρέωση για αποζημίωση ή τους διαδόχους τους
σε απαιτήσεις από σύμβαση ασφάλισης αυτοκινήτου, ανάμεσα στις ασφαλιστικές εταιρείες και τους ασφαλισμένους ή τους διαδόχους τους
Η εξαίρεση που προβλέπεται από το νόμο είναι μόνο αν από το ζημιογόνο συμβάν επήλθε θάνατος ή σωματική βλάβη.
Ταυτόχρονα υποχρεωτικά ακολουθείται η εξωδικαστική οδός σε διαφορές που αφορούν απαιτήσεις αποζημίωσης ασθενών ή των οικείων τους σε βάρος ιατρών, οι οποίες ανακύπτουν κατά την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας των τελευταίων.
Η αμοιβή του διαμεσολαβητή
Η αμοιβή του διαμεσολαβητή ορίζεται ελεύθερα με γραπτή συμφωνία των μερών. Σύμφωνα με το νόμο εάν δεν υπάρχει γραπτή συμφωνία, η αμοιβή ορίζεται ως εξής: α) Για απασχόληση έως δύο ωρών η ελάχιστη αμοιβή ορίζεται στα 170 ευρώ,
β) Για απασχόληση από δύο ώρες και πάνω η ελάχιστη ωριαία αμοιβή ορίζεται στα εκατό 100 ευρώ. Τα ποσά των περιπτώσεων α’ και β’ μπορούν να αναπροσαρμόζονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.