Πριν από ένα χρόνο, ο Michael Furtschegger, επικεφαλής Entertainment International στην Allianz Global Corporate & Specialty (AGCS) έλαβε κλήση από τηλεοπτικό σταθμό που ζητούσε ασφάλιση για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Pyeongchang 2018. Ο σταθμός ζήτησε κάλυψη για δαπάνες που σχετίζονται με εξοπλισμό, ενοικίαση στούντιο, πτήσεις, κρατήσεις δωματίων σε ξενοδοχεία κ.λπ., σε περίπτωση που Αγώνες ακυρώνονταν για οποιοδήποτε λόγο – φυσική καταστροφή, επιδημία, πόλεμος.
“Εάν οι Ολυμπιακοί Αγώνες ακυρωθούν, δεν θα είναι ένας πραγματικά καλός λόγος να ταξιδέψετε ως εκεί για το ρεπορτάζ;” ρώτησε ο κ. Furtschegger. Ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα της σιωπής στο τέλος άκουσε: “Καλή παρατήρηση.” Ο Furtschegger δεν έκανε την πώληση εκείνη την ημέρα.
“Αλλά για τους χορηγούς, τους μεγάλους εταιρικούς πελάτες και άλλους που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες για την ψυχαγωγία των πελατών τους, η ασφάλιση ακύρωσης είναι κρίσιμη, λόγω των μεγάλων χρηματικών ποσών που χρειάζονται στις συγκεκριμένες εκδηλώσεις”, τονίζει ο Furtschegger.
Ο Furtschegger αξιολογεί τους κινδύνους από εκδηλώσεις όπως μεγάλες μουσικές συναυλίες και εκδρομές, αθλητικές ή εταιρικές εκδηλώσεις. Το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου και οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι οι δύο μεγαλύτερες εκδηλώσεις στον πλανήτη καιβρίσκονται πάντα στο επίκεντρο. Για τέτοιες εκδηλώσεις πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, η Allianz προσφέρει τις κατάλληλες ασφαλιστικές λύσεις.
Πολύ πριν ξεκινήσουν τα αθλήματα, οι ασφαλιστές συμμετείχαν στην προετοιμασία των Αγώνων της Pyeongchang. Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι σε ένα γεγονός που διαρκεί περισσότερο από δύο εβδομάδες, προσελκύει εκατομμύρια αθλητές και επισκέπτες και παρακολουθείται από εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.
Η πιο ακριβοί Ολυμπιακοί Αγώνες
Η συμμετοχή ενός ασφαλιστή στους Ολυμπιακούς Αγώνες αρχίζει συνήθως όταν η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) ανακοινώνει τη χώρα διεξαγωγής. Πολλές εταιρίες καλούνται να προσφέρουν ασφαλιστικές καλύψεις, που αφορούν την ακύρωση της διοργάνωσης, την ευθύνη, τις υλικές ζημιές και άλλα καθώς οι δαπάνες που σχετίζονται με ένα τέτοιο γεγονός είναι τεράστιες.
Διακυβεύονται μεγάλα χρηματικά ποσά: Η διαφήμιση και τα δικαιώματα μετάδοσης, τα έργα υποδομής, οι επενδύσεις πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων τόσο από την πλευρά της χώρας υποδοχής όσο και από την πλευρά των χορηγών, η προετοιμασία και η οικονομική δέσμευση που απαιτείται από τις εθνικές αθλητικές αντιπροσωπείες, καθώς και τα ιδιωτικά έξοδα ταξιδίου εκατομμυρίων επισκεπτών από όλο τον κόσμο.
Οι θερινοί αγώνες του Πεκίνου 2008 κόστισαν 42,58 δισεκατομμύρια δολάρια, οι χειμερινοί αγώνες του Σότσι το 2014 ξεπέρασαν τα 49,96 δισεκατομμύρια δολάρια. Αντίθετα, οι αγώνες της Pyeongchang κόστισαν 13 δισεκατομμύρια δολάρια, όμως η ασφάλιση βρισκόταν σε ισχύ πριν από χρόνια.
Τα συμβόλαια περιουσίας καλύπτουν χώρους, εξοπλισμό και οχήματα μεταφοράς που χρησιμοποιούνται για τη διοργάνωση των εκδηλώσεων. Διατρέχουν κίνδυνο από κατασκευαστικά ελαττώματα και πυρκαγιά, καθώς και από κλοπή και βανδαλισμούς. Η φιλοξενία και η μετακίνηση των αθλητών, των υπαλλήλων και των θεατών αποτελεί επίσης τεράστια πρόκληση. Θα υπάρξουν τραυματισμοί και ίσως ακόμη και θάνατοι, καθώς και αξιώσεις λόγω ηθικής βλάβης.
Οι πάροχοι υπηρεσιών, όπως οι επιχειρήσεις τροφοδοσίας και ασφάλειας, είναι ήδη ασφαλισμένοι, αλλά κάποια κράτη και ορισμένοι αθλητές μπορούν να ζητήσουν πρόσθετη κάλυψη. Για παράδειγμα, για ταξίδια και υγεία, ενοικίαση αυτοκινήτων και αποσκευές και αγαθά.
Ένα ολυμπιακό αγωνιστικό έλκηθρο κοστίζει τουλάχιστον 30.000 δολάρια. Άλλοι εξειδικευμένοι εξοπλισμοί χρειάζονται επίσης κάλυψη. Η αυστριακή ομάδα έστειλε τρία μηχανήματα Wintersteiger για την προετοιμασία του εξοπλισμού για σκι πολύ πριν από τους Αγώνες. Η συνολική αξία υπερβαίνει τα 120.000 δολάρια, επομένως η ασφάλιση καλύπτει τα έξοδα μεταφοράς καθώς και τη χρήση.
“Είναι δίκαιο να πούμε ότι χωρίς την ασφάλιση δεν θα πραγματοποιούνταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες”, ισχυρίζεται ο Furtschegger, “Γιατί, χωρίς ασφάλιση, ποιος θα αναλάμβανε πραγματικά τους τεράστιους επενδυτικούς κινδύνους που απαιτούνται για να πραγματοποιηθούν οι Αγώνες”.
Για κάθε σημαντικό αθλητικό γεγονός, οι τύποι κάλυψης και οι σχετικοί κίνδυνοι είναι εμπιστευτικοί όπως και άλλες λεπτομέρειες. Έτσι, ο Furtschegger αρνήθηκε ευγενικά να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με τα ποσά κάλυψης. Αποκάλυψε όμως ότι οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι τόσο ασφαλισμένοι όσο οι Θερινοί, στους οποίους συμμετέχουν περισσότεροι αθλητές και διαρκούν ελαφρώς περισσότερο.
“Οι πελάτες απαιτούν εμπιστευτικότητα για διάφορους λόγους”, λέει ο Furtschegger. Αυτοί μπορεί να περιλαμβάνουν την απροθυμία να δημοσιοποιηθούν τα ποσά που εμπλέκονται στις χορηγίες καθώς και τα στοιχεία της ασφαλιστικής τους κάλυψης, η οποία συνήθως αποτελεί απαίτηση.
Αλλά, αν οι Ολυμπιακοί Αγώνες ακυρωθούν, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές, καθώς τα εισπραχθέντα έσοδα δεν θα αντιστοιχούν στα έξοδα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων. “Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι διοργανωτές, οι χορηγοί, οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί και οι ομάδες ασφαλίζονται κατά κύριο λόγο.”
Πριν τους Αγώνες στο Σότσι, η Munich Re εκτιμούσε ότι οι οικονομικές επιπτώσεις μιας ακύρωσης θα ξεπερνούσαν τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια. Καθώς τα έσοδα που προέρχονται από τους Ολυμπιακούς Αγώνες αυξάνονται με την πάροδο των χρόνων, οι διοργανωτές, οι χορηγοί και οι ομάδες μεταφέρουν ορισμένους από τους κινδύνους στην ασφαλιστική αγορά. Η ασφαλιστική κάλυψη των γεγονότων μειώνει τον αντίκτυπο που θα είχε μια ενδεχόμενη ακύρωση όσο αφορά τις αποζημιώσεις. Οι σεισμοί, οι έντονες χιονοπτώσεις ή οι καταιγίδες θα μπορούσαν να αποτελέσουν λόγο αποζημίωσης, όπως θα μπορούσε και η εμφύλια αναταραχή ή το ξέσπασμα μιας μεταδοτικής νόσου. Η ένταση μεταξύ της Βόρειας και της Νότιας Κορέας ήταν μια ανησυχία στην πορεία προς το Pyeongchang 2018. Κατά ειρωνικό τρόπο, οι Αγώνες φαίνεται να έχουν υποβαθμίσει την πολιτική κατάσταση.
Η ακύρωση είτε πριν είτε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων θα ήταν ένα πρωτοφανές γεγονός. Τα μόνα παιχνίδια που ακυρώθηκαν ήταν λόγω του πρώτου και του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Ακόμη και η τρομοκρατική επίθεση στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972 δεν εμπόδισε τη συνέχιση των Αγώνων. “Οι κίνδυνοι ακύρωσης, εγκατάλειψης, διακοπής και αναβολής δεν έχουν αλλάξει σημαντικά κατά τη διάρκεια των ετών, κατά τη γνώμη μου”, λέει ο Furtschegger.
“Παρά το γεγονός ότι τα αθλητικά γεγονότα γίνονται όλο και πιο δαπανηρά, η ασφάλεια εντός των γηπέδων έχει βελτιωθεί και οι διοργανωτές συνεργάζονται στενότερα με τις αρχές για την εκπόνηση σχεδίων έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση συμβάντος”.
Φυσικά, όπως συμβαίνει με κάθε ζωντανό γεγονός, υπάρχει πάντα κάποιος υπολειπόμενος κίνδυνος. Ένας κίνδυνος, που ο Furtschegger θεωρεί ότι είναι αυξανόμενης ανησυχίας, είναι μια κυβερνοεπίθεση, αλλά οι διοργανωτές δεν διαφέρουν από τις εταιρίες όσον αφορά την έκθεση. “Οι κίνδυνοι στον κυβερνοχώρο είναι όλο και περισσότερο συσσωρευμένοι και διασυνδεδεμένοι και, εάν δεν τους χειριστούμε καλά, μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες. Αλλά και πάλι, η ασφάλιση μπορεί να μειώσει τους κινδύνους μέσω της ασφάλισης τους κυβερνοχώρου”, σημειώνει.
nextdeal
Ελεύθερη μετάφραση από allianz.com